πολύκενος
From LSJ
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
ον,
A containing much void, porous, Arist.Pr.940a4; τόπος Epicur.Ep.2p.37U.; φύσεις Id.Nat.2.9, cf. Dsc.5.108, Plu.2.721c, Gal.9.181.
German (Pape)
[Seite 664] mit vielen leeren Stellen, Zwischenräumen, Plut. Symp. 8, 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
πολύκενος: -ον, ὁ ἔχων πολλὰ κενά, χάσματα, Ἀριστ. Προβλ. 25. 22, Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 89, Πλούτ. 2. 721C.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που έχει πολλά κενά
2. πορώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + κενός (πρβλ. ημί-κενος)].
Russian (Dvoretsky)
πολύκενος:
1) имеющий пустоты (ἀήρ Arst.);
2) пористый (ὁ σίδηρος Plut.).
