γερουσιαστής
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A member of a γερουσία, Plb.7.9.1, IG7.2808.17 (Hyettus, iii B. C.).
German (Pape)
[Seite 486] ὁ, Rathsherr, Inscr.; Pol. 7, 9, 1.
Greek (Liddell-Scott)
γερουσιαστής: -οῦ, ὁ, μέλος τῆς γερουσίας, Πολύβ. 7. 9, 1, Ἐπιγραφ. παρὰ Keil σ.91·-τὸ ῥῆμα -άζω, εἶμαι γερουσιαστής, Νικήτ. Ἱστ. 308A.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 miembro de un senado o consejo de ancianos Plb.7.9.1, INikaia 352, 761.2 (imper.), 1250.2 (II d.C.), IG 7.2808.17 (Hieto III d.C.), SEG 31.635 (Macedonia II/III d.C.), 39.649 (Tracia II/III d.C.), TAM 4.238.2 (Nicomedia), IEphesos 627b, 907.5 (ambas imper.), Sardis 166.4 (III/IV d.C.), IGBulg.12.348.1 (Mesambria, imper.), 3.992 (Filipópolis, imper.).
2 miembro del sanedrín I.AI 4.224.
Greek Monolingual
ο (AM γερουσιαστής) γερουσία
μέλος της γερουσίας.
