εὐτείχιστος
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
English (LSJ)
ον, A well-fortified, f.l. for ἀτ-, Plb.3.90.8.
Greek (Liddell-Scott)
εὐτείχιστος: -ον, καλῶς τετειχισμένος, Πολύβ. 3. 90, 8, ἀμφίβ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α εὐτείχιστος, -ον)
ο καλά τειχισμένος, ο οχυρός
νεοελλ.
αυτός που τειχίζεται καλά, εύκολα, με επιτυχία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -τειχιστος (< τειχίζω), πρβλ. α-τείχιστος, θαλασσο-τείχιστος].
Russian (Dvoretsky)
εὐτείχιστος: Polyb., Diod. = εὐτείχεος.
