ἀποπάτημα
From LSJ
Τραφὲν ὄρεσι καὶ φάραγξιν ἀγρίαις, κήρυξ πέφυκα τῆς λόγου ὑμνῳδίας. Φωνήν μὲν οὐκ ἔναρθρον, εὔηχον δ' ἔχω (Byzantine riddle) → Raised in the mountains and wild ravines, I have become the herald of hymns that are sung. I have no articulate voice...
English (LSJ)
ατος, τό, A dung, ἀλώπεκος Eup.284, cf. Ael. NA3.26.
German (Pape)
[Seite 318] τό, Stuhlgang, Eupol. B. A. 433; Ael. N. A. 3, 26.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποπάτημα: τό, κόπρος, ἀποπάτημ’ ἀλώπεκος Εὔπολ. ἐν «Χρυσῷ γένει» 15˙ πρβλ. ἀποτράγημα.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
déjection, excrément.
Étymologie: ἀποπατέω.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
• Prosodia: [-πᾰ-]
deposición, excremento Hp.Morb.2.46, Gal.8.257, ἀλώπεκος Eup.306, ἀνθρώπου Ael.NA 3.26, αἰγῶν Sch.Nic.Th.932.
