ἡδυφωνία

From LSJ
Revision as of 23:12, 12 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")

Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this liferather, it is just a corpse with a soul

Sophocles, Antigone, 1165-7
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἡδῠφωνία Medium diacritics: ἡδυφωνία Low diacritics: ηδυφωνία Capitals: ΗΔΥΦΩΝΙΑ
Transliteration A: hēdyphōnía Transliteration B: hēdyphōnia Transliteration C: idyfonia Beta Code: h(dufwni/a

English (LSJ)

ἡ,    A sweetness of sound, Babr.9.3, Alciphr.3.12, etc.

German (Pape)

[Seite 1155] ἡ, angenehme Stimme, Babr. 9, 3 u. VLL.; σύριγγος, Alciphr. 3, 12.

Greek (Liddell-Scott)

ἡδυφωνία: ἡ, ἡδύτης φωνῆς ἢ ἤχου, Βάβρ. 9. 3· σύριγγος Ἀλκίφρων 3. 12, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
voix ou son agréable.
Étymologie: ἡδύφωνος.

Greek Monolingual

ἡδυφωνία, ἡ (AM) ηδύφωνος
η γλυκύτητα της φωνής ή του ήχου («ἡδυφωνία Σειρήνων», Φώτ.).

Greek Monotonic

ἡδυφωνία: ἡ, γλυκύτητα φωνής ή ήχου, σε Βάβρ.

Russian (Dvoretsky)

ἡδυφωνία: ἡ приятный голос, сладкозвучность Babr.

Middle Liddell

ἡδυφωνία, ἡ,
sweetness of voice or sound, Babr. [from ἡδύφωνος