ὀλοφυρμός
From LSJ
τἄλλαι ... γυναῖκες ... ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων → the other women diverted the men from their vaginas
English (LSJ)
ὁ, A lamentation, Ar.V.390, Th.3.67,7.71, Pl.Ax. 368b.
German (Pape)
[Seite 327] ὁ, das Wehklagen, Jammern, das Klagegeschrei; Ar. Vesp. 390; Thuc. 3, 67 u. öfter; plur. neben δάκρυα, Plat. Ax. 368 b; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρῆνος, ὀδυρμός, Ἀριστοφ. Σφ. 390, Θουκ. 3. 67., 7. 71, Πλάτ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
lamentation.
Étymologie: ὀλοφύρομαι.
Greek Monolingual
ο (Α ὀλοφυρμός) ολοφύρομαι
γοερό κλάμα, γοερή κραυγή, σκούξιμο, οδυρμός, θρήνος.
Greek Monotonic
ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρήνος, οδυρμός, σε Αριστοφ., Θουκ. κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
ὀλοφυρμός: ὁ жалобный вопль, жалобы, сетование, причитания Thuc., Plat., Arph. etc.
Middle Liddell
ὀλοφυρμός, οῦ, ὁ,
lamentation, Ar., Thuc., etc. [from ὀλοφύρομαι
