βου-
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
prefix used in compos. (cf. βουγάϊος, etc.), A huge, monstrous. (From βοῦς, cf. ἵππο-.)
Greek (Liddell-Scott)
βου-: συχνὸν ἐν συνθέσ. πρὸς ἔκφρασιν καθ’ ὑπερβολὴν μεγάλου τινὸς ἢ τερατώδους πράγματος, π.χ. βούλιμος, βούπαις, βουγάιος, βουφάγος, βουχανδής. Ἀναμφιβόλως εἶναι τύπος τις τῆς λέξεως βοῦς, ἐπειδὴ εὑρίσκομεν σύνθετα καὶ ἐκ τοῦ ἵππος, ὡς τὰ ἀγγ. horse-laugh, horse-chesnut, horse-radish, κτλ.
Spanish (DGE)
prefijo de composición que confiere valor aumentativo τὸ γὰρ βου προτασσόμενον τὸ μέγα δηλοῖ Seleuc.Fr.2, cf. Hsch.
Middle Liddell
[from βοῦς, cf. ἵππος IV.]
prefix often used in compos. to express something huge and monstrous, e. g. βούπαις, βουγάϊος.
