εἰσγραφή
τούτων γάρ ὄνομα μόνον κοινόν, ὁ δέ κατά τοὔνομα λόγος τῆς οὐσίας ἕτερος → though they have a common name, the definition corresponding with the name differs for each (Aristotle, Categoriae 1a3-4)
English (LSJ)
ἡ, A enrolment, εἰς τοὺς ἐφήβους D.C.59.2.
German (Pape)
[Seite 741] ἡ, das Einschreiben; ἡ ἐς τοὺς ἐφήβους D. Cass. 59, 2.
Greek (Liddell-Scott)
εἰσγρᾰφή: ἡ, ἐγγραφὴ ἢ καταγραφὴ εἰς, ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ ἐς τοῦς ἐφήβους ἐσγραφῇ Δίων Κ. 59. 2.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
• Alolema(s): ἐσ- D.C.59.2.2
1 petición elevada al rey ἀνεγνώσθη μοι ἃ ὑπογεγράφεις ἐν τῇ εἰσγραφῇ ᾗ ἀναδέδωκαν οἱ κατοικοῦντες ἐν Καρδάκων κώμῃ Maier, GMBI 76.2 (Telmeso II a.C.).
2 proposición de decreto honorífico, con disposiciones sobre los honores a rendir, en sg. o plu. τειμᾶσθαι δὲ αὐτὸν καθ' ἔτος καὶ ταῖς κατὰ τὴν εἰσγραφὴν τειμαῖς IB 6.22 (imper.), εἰσγραφαὶ τειμῶν Μαυσώλου τοῦ Ἰάσονος IGR 3.704.1.21 (Licia II d.C.), cf. TAM 2.905.9.60 (Rodiápolis II d.C.).
3 inscripción, registro ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς ἐφήβους ἐσγραφῇ en el momento de tomar la toga viril D.C.l.c.
