μονόστεγος
From LSJ
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
English (LSJ)
ον, (στέγη) A of one story, στοά D.H. 3.68; ὕψος Str.17.1.37; οἰκίδιον BGU889.8 (ii A.D.).
German (Pape)
[Seite 205] mit einem Dach oder Stockwerk, στοά, D. Hal. 3, 68.
Greek (Liddell-Scott)
μονόστεγος: -ον, (στέγη) ὁ ἔχων μίαν μόνον στέγην, ἓν πάτωμα, Διον. Ἁλ. 3. 68.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ μονόστεγος, -ον)
αυτός που έχει μία μόνο στέγη, δηλ. έναν μόνον όροφο, μονώροφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -στεγος (< στέγη)].
