πίγγαλος

From LSJ
Revision as of 18:50, 30 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πίγγαλος Medium diacritics: πίγγαλος Low diacritics: πίγγαλος Capitals: ΠΙΓΓΑΛΟΣ
Transliteration A: píngalos Transliteration B: pingalos Transliteration C: piggalos Beta Code: pi/ggalos

English (LSJ)

ὁ, a kind of A lizard, = χαλκίς, Hsch. πίγγαν· νεοσσίον, Ameriasap.Hsch.

German (Pape)

[Seite 612] ὁ, bei Hesych. σαῦρος, χαλκίς erklärt, vgl. πίνδαλος.

Greek Monolingual

ὁ, Α
(κατά τον Ησύχ.) «χαλκίς», είδος σαύρας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. μπορεί πιθ. να συνδεθεί με αρχ. ινδ. pingala- «κοκκινωπός, με χρώμα καφέ ανοιχτό» (με διαφορά στον τονισμό) και pinjara. Οι τ. αυτοί συνδέονται πιθ. με την οικογένεια τών ποικίλος / πικρός].

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: σαῦρος ὁ καλούμενος χαλκίς H.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Identified with the semantically close Skt. (Ved.) pingalá- reddish, brown-yellow (Greek barytonesis substantivising; Prellwitz Glotta 19, 118). A variant is Skt. piñjára- reddish yellow, goldcoloured; further s. Mayrhofer s. vv. A formally comparable word (πίγγα?, πίγγαν?) seems to be found in the following gloss: πιγγανεόσ-σιον. Ἀμερίας γλαυκόν (which one corrects into πίγγαν νεόσσιον). Further s. ποικίλος. - Comparison with Sanskrit words of this kind are mostly unreliable.

Frisk Etymology German

πίγγαλος: {píggalos}
Meaning: σαῦρος ὁ καλούμενος χαλκίς H.
Etymology : Mit dem auch semantisch nahestehenden aind. (ved.) pingalá- rötlich, braungelb formal identifizierbar (griech. Barytonese substantivierend; Prellwitz Glotta 19, 118). Eine Variante davon ist aind. piñjára- rötlich gelb, goldfarben; nähere Auskünfte bei Mayrhofer s. vv. Ein anklingendes Wort (πίγγα?, πίγγαν?) scheint in der drauf folgenden Glosse zu stecken: πιγγανεόσσιον. Ἀμερίας γλαυκόν. — Weitere Beziehungen s. ποικίλος.
Page 2,532-533