ἐφηλόω
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
A nail on, in Pass., Apollod.Poliorc.158.8, Ath.Mech.25.3: metaph., τῶνδ' ἐφήλωται τορῶς γόμφος διαμπάξ the bolt is driven home, i. e. it is irrevocably fixed, A.Supp.944; cf. ἐφαλόω.
German (Pape)
[Seite 1117] annageln, τῶνδ' ἐφήλωται τορῶς γόμφος διαμπάξ Aesch. Suppl. 922, es ist wie angenagelt, unwiderruflich beschlossen; – ἐφηλωτός, angenagelt, Mathem. vett.
Greek (Liddell-Scott)
ἐφηλόω: καρφώνω τι στερεῶς· τῶνδ’ ἐφήλωται τορῶς γόμφος διαμπάξ, μεταφ., ὡρίσθη τὸ πρᾶγμα ἀμετακλήτως, Αἰσχύλ. Ἱκ. 944.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
clouer.
Étymologie: ἐπί, ἡλόω.
Russian (Dvoretsky)
ἐφηλόω: пригвождать, приколачивать: τῶνδε ἐφήλωται τορῶς γόμφος διαμπάξ Aesch. это крепко пригвождено сквозным гвоздем, т. е. незыблемо, нерушимо.
