ὀνόπορδον
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
τό, A pellitory, Parietaria cretica, Epich.161, Plin.HN 27.110, Hsch.
German (Pape)
[Seite 350] τό, Esclssurz, eine Distelart, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνόπορδον: τό, εἶδος ἀκάνθου, ἣν ὅταν φάγωσιν οἱ ὄνοι πέρδονται κατὰ Πλίνιον 27. 87. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὀνόπορδον· τὴν ἑλξίνην. ἔστι δὲ λάχανον ἄγριον. καὶ εἶδος κογχυλίου».
