ἀμβολάδην

From LSJ
Revision as of 12:45, 20 April 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ")

μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμβολάδην Medium diacritics: ἀμβολάδην Low diacritics: αμβολάδην Capitals: ΑΜΒΟΛΑΔΗΝ
Transliteration A: amboládēn Transliteration B: amboladēn Transliteration C: amvoladin Beta Code: a)mbola/dhn

English (LSJ)

[ᾰδ,] Adv., poet. for ἀναβολάδην: ((ἀναβολή):—A bubbling up, ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον . . πάντοθεν ἀ. Il.21.364, cf. Hdt.4.181: metaph., by jets, i.e. capriciously, AP10.70 (Maced.). II like an ἀναβολή or prelude, h.Merc.426, Pi.N.10.31.

German (Pape)

[Seite 118] aufsprudelnd, Hom. einmal, vom Wasser im kochenden Fleischtopfe, Il. 21, 364; ζέει ἀμβ. κρήνη Her. 4, 181; aber Pind. N. 10, 33 ἀμβ. ὀμφαὶ αὐτὸν κώμασαν erinnert an ἀναβάλλεσθαι. präludirend.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμβολάδην: [ᾰδ], ἐπίρρ. ποιητ. ἀντὶ ἀναβολάδην, ὅπερ δὲν ἀπαντᾷ: (ἀναβολή)· μετὰ καχλασμοῦ, ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον ... πάντοθεν ἀμβολάδην Ἰλ. Φ. 364, ὅθεν ἐδανείσθη αὐτὸ ὁ Ἡρόδ. (4. 181): μεταφ. μετὰ χρονισμοῦ, μετ’ ἀναβολῆς, ἰδιοτρόπως Ἀνθ. Π. 10. 70. ΙΙ. ἐν εἴδει προοιμίου ἢ προανακρούσματος, ὡς τὸ ἀναβολὴ (ἀμβολὰ παρὰ Πινδάρῳ Π. 1. 4): γηρύετ’ ἀμβολάδην Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 426, Πινδ. Ν. 10. 62: «ἀμβολάδην, ἀναβάλλων ἢ ἐξ ὑποβολῆς· ἀμβολαὶ γὰρ διαναβολαί· ἀρχὴ καὶ προοίμιον παρὰ τοῖς μουσικοῖς» Ἐτυμ. Μ. 80. 21.

French (Bailly abrégé)

adv.
par secousses.
Étymologie: ἀμβολή.

English (Autenrieth)

(ἀναβάλλω): adv., bubbling up, Il. 21.364†.

Greek Monotonic

ἀμβολάδην: [ᾰδ], επίρρ. ποιητ. αντί ἀναβολάδην, (ἀναβολή),
I.με κοχλασμό, σε Ομήρ. Ιλ.·
II. όμοια με προοίμιο ή προανάκρουσμα, σε Ομηρ. Ύμν., Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

ἀμβολάδην: дор. ἀμβολάδαν (λᾰ) adv.
1) клокоча, вскипая (ζεῖν Hom., Her.);
2) порывами, в виде вспышек (ἐλπίδες ἀ. χαριζόμεναι Anth.);
3) в виде торжественного вступления (γηρύειν HH; κωμάζειν Pind.).

Middle Liddell

poet. for ἀναβολάδην, cf. ἀναβολή
I. bubbling up, Il.: metaph. by jets, capriciously, Anth.
II. like a prelude, Hhymn., Pind.