κιονόδεσμος

Greek Monolingual

ο
ναυτ. το αποτέλεσμα του κιονοδετώ, το δέσιμο αλυσίδας ή σχοινιού σε κιονίσκο πλοίου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κίων + -δεσμος (< δεσμός < δέω / δῶ (II) «δένω»), πρβλ. κεφαλόδεσμος, στηθόδεσμος. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον ναυτικόν].