ἐξιλαστικός

English (LSJ)

ή, όν, = foreg., Corn.ND32 (v.l. -κῶς), Sch.A. Th.268.

German (Pape)

[Seite 882] ή, όν, dasselbe, εὐχή Schol. Aesch. Pers. 253; Sp., auch adv.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α ἐξιλαστικός, -ή, -όν) εξίλασις
εξιλαστήριος.