παῦσις
Κρόνου καὶ Ἰαπετοῦ ἀρχαιότερος → more ancient than Cronos and Iapetus, ante-preadamite, antediluvian
English (LSJ)
εως, ἡ, stopping, ceasing, LXX Je.31(48).2.
German (Pape)
[Seite 538] ἡ, das Aufhörenmachen, Stillen, LXX. u. a. Sp.
Greek Monolingual
και πάψη και πάψιμο / παῦσις, ἡ, ΝΑ παύω
η κατάπαυση, η λήξη, η διακοπή, το σταμάτημα (α. «παύση εργασίας» β. «ἐκόψαμεν αὐτὴν ἀπὸ ἔθνος καὶ παῦσιν παύσεται», ΠΔ)
νεοελλ.
1. η απόλυση από την υπηρεσία («τιμωρήθηκε με οριστική παύση»)
2. συνεκδ. το σχετικό έγγραφο («του κοινοποιήθηκε η παύση»)
3. στον πληθ. οι παύσεις
(ενν. τών μαθημάτων) οι θερινές διακοπές τών σχολείων
4. μουσ. χρονική διάρκεια χωρίς ήχο σε ένα μουσικό μέλος
5. μουσ. παύση ή σημείο παύσεως
το μουσικό σημείο που γράφεται στο πεντάγραμμο και παριστάνει τη διάρκεια της παύσης («παύση ογδόου»).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παῦσις -εως, ἡ [παύω] onderbreking. Hp.
Greek (Liddell-Scott)
παῦσις: ἡ, ὡς καὶ νῦν, Ἑβδ. (Ἱερεμ. ΛΑ´, 2).
