ἀνολοφύρομαι

English (LSJ)

[ῡ], bewail aloud, Th.8.81, X.Cyr.7.3.14, J.AJ2.6.4: c. part., ἀ. ποθῶν . . Pl.Prt.327d.

Spanish (DGE)

lamentar τὴν ... ἰδίαν ξυμφοράν Th.8.81, cf. I.AI 2.107
•abs. lamentarse X.Cyr.7.3.14, Philostr.VA 8.12
•c. part. ἀνολοφύραι' ἂν ποθῶν añorarías entre lamentos Pl.Prt.327d.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνολοφύρομαι: [ῡ], ἀποθ., = ἀνοδύρομαι, θρηνολογῶ, τὴν ἰδίαν ξυμφορὰν ... ἀνωλοφύρατο Θουκ. 8. 81, ἡ δὲ τροφὸς ἀνωλοφύρατό τε καὶ περιεκάλυπτεν ἄμφω Ξεν. Κύρ. 7. 3, 14, μετὰ μετοχῆς, ἀνολοφύραι’ ἂν ποθῶν ..., Πλάτ. Πρωτ. 327D.

French (Bailly abrégé)

ao. ἀνωλοφυράμην;
se lamenter.
Étymologie: ἀνά, ὀλοφύρομαι.

Greek Monolingual

ἀνολοφύρομαι (Α)
θρηνώ μεγαλόφωνα, θρηνολογώ, άνολολύζω.

Greek Monotonic

ἀνολοφύρομαι: [ῡ], αποθ., ξεσπώ σε ηχηρό ολοφυρμό, σε θρήνο, σε Θουκ., Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἀνολοφύρομαι: (ῡ) поднимать скорбный вопль, громко рыдать Thuc., Xen., Plat.

Middle Liddell

Dep. to break into loud wailing, Thuc., Xen.