μαννοφόρος
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ον, wearing a collar, v.l. for ἀμνο- in Theoc.11.41.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte un collier.
Étymologie: μάννος, φέρω.
Greek (Liddell-Scott)
μαννοφόρος: -ον, ὁ φέρων μάννα, μαννοφόρος στάμνος χρυσῆ Ἰω. Δαμασκ. τ. 2, σ. 845Ε. ΙΙ. ὁ φορῶν περιδέραιον, Θεόκρ. 11. 41· διάφ. γραφ. ἀμνοφόρος.
Greek Monolingual
(I)
μαννοφόρος, -ον (Α)
αυτός που φορά περιδέραιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάννος «περιδέραιο» + -φόρος].
(II)
μαννοφόρος, -ον (Μ)
αυτός που περιέχει μάννα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάννα (III) + -φόρος].
Greek Monotonic
μαννοφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φοράει κολλάρο, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
μαννοφόρος: μάννος ожерелье] носящий (как бы) ожерелье (νεβρός Theocr. - v.l. μανοφόρος).
