κενῶς

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

French (Bailly abrégé)

adv.
à vide.
Étymologie: κενός.

κενῶς: ἴδε ἐν λ. κενὸς Ι. 2.

adverb from κενός; vainly, i.e. to no purpose: in vain.

adverb, vainly, in vain (Winer's Grammar, 463 (431); Aristotle onward): James 4:5.

κενῶς: пусто, бессодержательно (εἴρειν Arst.; λέγειν NT; ἐντείνεσθαι εἰς τὰ ἐκτός Plut.).

原文音譯：kenîj 咳挪士
詞類次數：副詞（1）
原文字根：空的似的相當於：（רִיק‎）
字義溯源：徒然，不作事，無益地，無目的地；源自（κενός）*=虛空的）
出現次數：總共（1）；雅（1）
譯字彙編：
1）徒然（1）雅4:5