σφηκώδης

From LSJ
Revision as of 16:43, 24 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (pape replacement)

Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας (μείζονας βλάβας) φέρει → Minora noxas lucra maiores ferunt → Die kleinen Ränke tragen große Strafe ein

Menander, Monostichoi, 496
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σφηκώδης Medium diacritics: σφηκώδης Low diacritics: σφηκώδης Capitals: ΣΦΗΚΩΔΗΣ
Transliteration A: sphēkṓdēs Transliteration B: sphēkōdēs Transliteration C: sfikodis Beta Code: sfhkw/dhs

English (LSJ)

ες, A wasplike, Sch.Nic.Al.183; pinched in at the waist like a wasp, Ar.Pl.561 sq. II στίχος σ. a wasp-like verse, with a time wanting in the middle, Sch.Heph.p.168 W., Sch.Od.10.60; so σφηκῶδές τε καὶ σφηκοειδές Eust.641.31.

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
semblable à une guêpe ; élancé, svelte, maigre.
Étymologie: σφήξ, -ωδης.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σφηκώδης -ες [σφήξ] als een wesp, met een wespentaille.

Russian (Dvoretsky)

σφηκώδης: похожий на осу Arph.: σ. στίχος стих. осоподобный стих, т. е. в середине которого не хватает одной моры.

Greek Monolingual

-ῶδες, ΜΑ σφήξ, -ηκός]
1. αυτός που μοιάζει με σφήκα
2. αυτός που έχει συμπιεσμένη μέση όπως η σφήκα
3. φρ. «στίχος σφηκώδης»
(μετρ.) στίχος ελλιπής ως προς τον χρόνο στο μέσον («ἑτέρου δὲ [τῶν παθῶν] κατ' ἔνδειαν ἤτοι ἔλλειψιν, ὁ σφηκῶδές τε καὶ σφηκοειδές λέγεται κατὰ μεταφορὰν τὴν ἐκ τῶν σφηκῶν», Ευστ.).

Greek Monotonic

σφηκώδης: -ες, αυτός που μοιάζει με σφήκα, που έχει περισφιγμένη τη μέση του, που έχει λιγνή μέση σαν σφήκα, σε Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

σφηκώδης: -ες, συνῃρ. ἀντὶ σφηκοειδής, ὅμοιος πρὸς σφῆκα, Σχόλ. εἰς Νικ. Ἀλεξιφ. 183 συμπεπιεσμένος κατὰ τὴν ὀσφὺν ὡς σφήξ, Ἀριστοφ. Πλ. 561 κἑξ. ΙΙ. στίχος σφηκώδης, στίχος ὅμοιος πρὸς σφῆκα, ἑλλιπὴς, δηλ. ὡς πρὸς τὸν χρόνον κατὰ τὸ μέσον, Ἡφαιστ. 182, 23, ἴδε Buttm. Σχόλ. εἰς Ὀδ. Κ. 60· οὕτω, τὸ σφηκοειδὲς Εὐστ. 641. 31.

Middle Liddell

σφηκ-ώδης, ες
wasp-like, pinched in at the waist like a wasp, Ar.

German (Pape)

ες, zusammengezogen statt σφηκοειδής; Ar. Plut. 561, καὶ ἰσχνοί; στίχος σφηκώδης, ein wespenförmiger Vers, dem in der Mitte eine Zeit fehlt, s. Buttmann Schol. Od. 10.60.