ῥαβδίον

From LSJ
Revision as of 18:55, 25 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")

Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher

Menander, Monostichoi, 486
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥαβδίον Medium diacritics: ῥαβδίον Low diacritics: ραβδίον Capitals: ΡΑΒΔΙΟΝ
Transliteration A: rhabdíon Transliteration B: rhabdion Transliteration C: ravdion Beta Code: r(abdi/on

English (LSJ)

τό, Dim. of ῥάβδος, A little rod or shoot, Thphr.HP3.17.6, Dsc.1.14; the wand of Hermes, Babr.117.9, Arr.Epict.3.20.12; ἀπὸ ῥαβδίου οἰακίζεσθαι, of horses, Str.17.3.7. b divining-rod, LXX Ez.21.21 (26)(cod. A). 2 barbel or filament appended to the lips of certain fishes, which are said ῥαβδεύεσθαι τοῖς ἐν τῷ στόματι, ἃ καλοῦσιν οἱ ἁλιεῖς ῥαβδία Arist.HA620b32. 3 iron stile, used in encaustic painting, Plu.2.568a, Ath.15.687b. 4 ῥαβδία ἀκοντίων perhaps javelin shafts, BCH35.16 (Delian inventory). 5 teacher's pointer (or = ῥάβδος 1.7), Eudem. ap. Simp.in Ph.732.32. II = ἅλιμον, Ps.-Dsc.1.91.

German (Pape)

[Seite 829] τό (ῥάβδιον ist falscher Accent), dim. von ῥάβδος, – 1) Rüthchen, Stäbchen; B. A. 61, 33; Arist. H. A. 9, 37. – 2) bes. ein Eisenstiftchen, dessen sich die Maler bedienten, nachdem sie es glühend gemacht hatten, das Wachs der enkaustischen Malerei damit einzubrennen, veruculum, Tim. lex. Plat. v. χραίνειν; διάπυρον, Plut. de S. N. V. a. E.; vgl. Ath. XV, 687 b. – 3) Streifchen, Sp.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 petite baguette, particul. caducée d’Hermès;
2 petite tige de fer pour étendre de l'encaustique sur les tableaux.
Étymologie: dim. de ῥάβδος.

Russian (Dvoretsky)

ῥαβδίον: τό
1 палочка, жезл Babr.;
2 железный штифт (для восковой живописи) Plut.;
3 отросток, шип (под нижней губой у некоторых рыб) Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ῥᾱβδίον: τό, ὑποκορ. τοῦ ῥάβδος, μικρὰ ῥάβδοςκλαδίσκος, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 17, β· τὸ τοῦ Ἑρμοῦ κηρύκειον, Βαβρ. 117. 9, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 20, 12· ἀπὸ ῥαβδίου οἰακίζεσθαι, ἐπὶ ἵππων, Στράβ. 828. 2) ῥαβδία, πλοκαμίσκοι τινὲς περὶ τὸ στόμα ἰχθύων τινῶν, δι’ ὧν οὗτοι ἀγρεύουσι μικροτέρους ἰχθῦς, εἶτα ῥαβδεύεται τοῖς ἐν τῷ στόματι, ἃ καλοῦσιν οἱ ἁλιεῖς ῥαβδία Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 37, 5. 3) καρφίς τις ἐκ σιδήρου ἢ ὀξὺ σιδήριον οὗ χρῆσιν ἐποιοῦντο ἐν τῇ ἐγκαυστικῇ τέχνῃ, Λατ. veruculum, Πλουτ. 2. 568Α, πρβλ. Ἀθήν. 687Β. ΙΙ. = ἅλιμος, θάμνος ὅμοιος ῥάμνῳ, Διοσκ. (ἐκ τῶν Νόθων) 1. 120.

Greek Monotonic

ῥαβδίον: τό, υποκορ. του ῥάβδος, μικρή ράβδος, ραβδάκι, σε Βάβρ.

Middle Liddell

ῥαβδίον, ου, τό, [Dim. of ῥάβδος
a little rod, a wand, Babr.