δωροφάγος
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
[ᾰ], ον, devouring gifts, greedy of presents, Hes.Op.221, 264, Plb.6.9.7.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
devorador de regalos μέγα κυδαίνων βασιλῆας δωροφάγους Hes.Op.39, cf. 221, 264, οἱ πολλοί Plb.6.9.7.
German (Pape)
[Seite 696] Geschenke fressend, gierig nach Geschenken; Hes. O. 219. 226; Pol. 6, 9, 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
avide de présents.
Étymologie: δῶρον, φαγεῖν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δωροφάγος -ον [δῶρον, φαγεῖν] geschenken verslindend (d.w.z. gretig accepterend).
Russian (Dvoretsky)
δωροφάγος: (ᾰ) жадный до даров Hes., Polyb.
Greek Monotonic
δωροφάγος: [ᾰ], -ον (φαγεῖν), άπληστος με τα δώρα, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
δωροφάγος: [ᾰ], -ον, καταβροχθίζων δῶρα, ἄπληστος δώρων, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 219, 262, Πολύβ. 6. 9, 7.
