κλῶμαξ
τίς Ἑλλὰς ἢ βάρβαρος ἢ τῶν προπάροιθ' εὐγενετᾶν ἕτερος ἔτλα κακῶν τοσῶνδ' αἵματος ἁμερίου τοιάδ' ἄχεα φανερά → what woman Greek or foreign or what other scion of ancient nobility has endured of mortal bloodshed's woes so many, such manifest pains
English (LSJ)
ᾰκος, ὁ, heap of stones, rocky place, Lyc.653: κρῶμαξ, Hsch.
French (Bailly abrégé)
ακος (ὁ) :
rocher.
Étymologie: DELG rien de sûr.
Russian (Dvoretsky)
κλῶμαξ: ᾰκος ὁ груда камней, скалистое место Anth.
Frisk Etymological English
-ακος
Grammatical information: m.
Meaning: heap of stones, rock (Lyc. 653) with (Ίθώμη) κλωμακόεσσα stony, rocky (Β 729).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Formation as λίθαξ, βῶλαξ etc. (Chantraine Formation 379). From a verbal noun *κλῶμος, prop. *breach, from κλάω brake (s. v.)?; cf. περικεκλασμένος lying on uneven, rocky grund, of τόποι, πόλεις, οἰκίαι (Plb.). Of the full grade in κλῆ-μα (κλᾶ-μα), κλῆ-ρος (κλᾶ-ρος)? - Beside it κρῶμαξ id., κρωμακόεις κρημνώδης H., κρωμακωτός (Eust. 330, 40; Paphlagonian) with ρ from κρημνός (which does no belong to κρεμάννυμι)? - After Belardi Doxa 3, 210 as Pre-Greek to Lat. grūmus heap of earth., hill. A connection with κλάω (and further κλῆμα, κλᾶρος) is improbable. The form with ρ could show Pre-Greek variation
Frisk Etymology German
κλῶμαξ: -ακος
{klō̃maks}
Grammar: m.
Meaning: Steinhaufen, Felsen (Lyk. 653)
Derivative: mit (Ἰθώμη) κλωμακόεσσα steinig, felsig (Β 729).
Etymology: Bildung wie λίθαξ, βῶλαξ usw. (Chantraine Formation 379), somit wohl zunächst von einem Verbalnomen *κλῶμος, eig. *Bruch, von κλάω brechen (s. d.); vgl. περικεκλασμένος auf unebenem, felsigen Grund gelegen, von τόποι, πόλεις, οἰκίαι (Plb.). Andere Hochstufe in κλῆμα (κλᾶμα), κλῆρος (κλᾶρος). — Daneben κρῶμαξ ib., κρωμακόεις· κρημνώδης H., κρωμακωτός (Eust. 330, 40; paphlagonisch) mit ρ nach κρημνός, κρεμάννυμι? — Nach Belardi Doxa 3, 210 als ägäisch zu lat. grūmus Erdhaufen, Hügel.
Page 1,879
