ὑπερκαταγέλαστος
From LSJ
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
English (LSJ)
ον, exceedingly absurd, Aeschin.3.192, Plu.2.4a.
German (Pape)
[Seite 1197] über die Maaßen lächerlich; Aesch. 3, 192; Plut. educ. lib. 7 A.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
]extrêmement ridicule.
Étymologie: ὑπέρ, καταγέλαστος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπερκαταγέλαστος: необыкновенно смешной, смехотворнейший Aeschin., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερκαταγέλαστος: -ον, εἰς ὑπερβολὴν καταγέλαστος, Αἰσχίνης 81. 29, Πλούτ. 2. 4Α.
Greek Monolingual
-ον, Α
(επιτ. τ.) καταγέλαστος σε μέγιστο βαθμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + καταγέλαστος «αυτός που είναι αντικείμενο χλευασμού, ο γελοίος»].
Greek Monotonic
ὑπερκαταγέλαστος: -ον, υπερβολικά γελοίος, σε Αισχίν.
Middle Liddell
ὑπερ-καταγέλαστος, ον,
exceedingly absurd, Aeschin.
