κορθύω

English (LSJ)

v. κορθύνω.

French (Bailly abrégé)

seul. prés. Moy. 3ᵉ sg. κορθύεται;
amonceler, amasser.
Étymologie: κόρθυς.

German (Pape)

in Haufen bringen, erhöhen (vgl. κορθύνω); Hom. sagt κῦμα κορθύεται, die Woge erhebt sich, schwillt an, Il. 9.7, Schol. ὑψοῦται.

Russian (Dvoretsky)

κορθύω: (только 3 л. sing. praes. med.) = κορθύνω: κῦμα κορθύεται Hom. волна вздымается.

Greek (Liddell-Scott)

κορθύω: κορθύνω, εὖτέ με θυμὸς κορθύσῃ Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1028. 60.

Greek Monolingual

κορθύω (Α) κόρθυς
κορθύνω, υψώνω, κορυφώνω, αυξάνω.

Greek Monotonic

κορθύω: βλ. κορθύνω.