ῥάχετρον

English (LSJ)

τό,= ῥάχις, Hsch.; acc. to Phot. A the beginning of the spine, acc. to Poll.2.136 the middle; = πλευρόν, Did. ap. Phot. II butcher's knife or chopper, Poll.7.25; Hsch. cites βράκετον (leg. -τρον) = δρέπανον.

German (Pape)

[Seite 835] τό, der Anfang, die Mitte des Rückgrates, das Rückgrat selbst, Hesych. u. a. VLL.

Greek (Liddell-Scott)

ῥάχετρον: τό, = ῥάχις, «ῥάχετρον· ῥαχίς· ὡς πλευρὸν καὶ πλευρά, οἱ δὲ τὴν ῥάχιν τοῦ ἱερείου» Ἡσύχ.· κατὰ Φώτ. «ῥάχετ(ρ)ον: τὸ ὄπισθεν τοῦ τραχήλου, αφ’ οὗ ἡ ἀρχὴ τῆς ῥάχεως· Δίδυμος δὲ πλευρόν»· κατὰ δὲ τὸν Πολυδ. Β΄, 136 «τὸ μέσον τῆς ῥάχεως». ΙΙ. ἐργαλεῖον κρεοπώλου, Πολυδ. Ζ΄, 25· ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει βράκετ(ρ)ον, δρέπανον, κλαδευτήριον.

Greek Monolingual

τὸ, Α·1. (κατά τον Ησύχ.) η ράχη α) «ῥάχετρον
ῥαχίς
ὡς πλευρὸν καὶ πλευρά»
β) «ῥάχετρον
ἡ δὲ τὴν ῥάχιν τοῦ ἱερείου»
2. (κατά τον Φώτ.) «τὸ ὄπισθεν τοῦ τραχήλου, ἀφ' οὗ ἡ ἀρχὴ τῆς ῥάχεως»
3. (κατά τον Πολυδ.) α) «τὸ μέσον τῆς ῥαχεως»
β) εργαλείο του κρεοπώλη
4. (κατά τον Δίδ. Αλ.) «τὸ πλευρόν».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥάχις + επίθημα -ε-τρον, δηλωτικό οργάνου (πρβλ. δέρτρον, ῥάκετρον), με παρέκταση -ε- που προέρχεται πιθ. αναλογικά προς τ. σχηματισμένους από δισύλλαβες ρίζες (πρβλ. φέρε-τρον: φέρω)].