Φλιοῦς
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
v. Φλειοῦς.
French (Bailly abrégé)
v. Φλειοῦς.
Russian (Dvoretsky)
Φλῑοῦς: v.l. Φλειοῦς, οῦντος ὁ Флиунт (город в сев.-вост. Пелопоннесе) Her., Thuc., Xen. etc.
Greek (Liddell-Scott)
Φλιοῦς: -οῦντος, ὁ, (Φλειοῦς Meist., Φλειοῦντα Βακχυλ. 8, 4 Blass), πόλις Πελοποννήσου, τὸ γένος εἶναι πολλάκις ἄδηλον, ὡς παρ’ Ἡροδ. καὶ Πινδ., ἀλλ’ εἶναι ἀρσ. παρὰ Θουκ. 5. 58, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 11, ὅπερ ὡς ἰδιαίτερον καὶ ἐξαιρετικὸν σημειοῦται ὑπὸ τοῦ Φωτ. καὶ τοῦ Μεγ. Ἐτυμ. 796, 23· «Φλιοῦντα ἀρρενικῶς οἱ Ἀττικοί. Ξενοφῶν φησιν (ἔνθ’ ἀνωτέρω) «αὖθις δὲ ἐστράτευσαν εἰς τὸν Φλιοῦντα».
Greek Monotonic
Φλιοῦς: -οῦντος, ὁ, ο Φλιούντας, στο βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου, σε Ηρόδ., Θουκ.
Middle Liddell
Φλιοῦς, οῦντος, ὁ,
Phlius, in the North of Peloponnesus, Hdt., Thuc.
