αὐτομαθής
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
English (LSJ)
αὐτομαθές, having learnt of oneself, Ph.1.35, al., Plu.2.992a; τινός self-taught, of persons, in a thing, AP6.218 (Alc.); of that which is learnt, ἐπιστήμη Ph.1.164; spontaneous, συγγένειαν εἶναι μούσαις αὐτομαθῆ Phld.Po.2.47. Adv. αὐτομαθῶς = learning by oneself Philostr.VS1.15.2, Ph.1.62.
Spanish (DGE)
(αὐτομᾰθής) -ές
I 1de cosas o abstr. que ha sido aprendido por sí mismo ἡ τῶν θηρίων φρόνησις Plu.2.992a, ἐπιστήμη Ph.1.164, συγγένεια ... Μούσαις Phld.Po.B.25.3.19.
2 de pers. y anim. que ha aprendido por sí mismo ἐκεῖνος Ph.1.35, de Palamedes, Philostr.Her.41.1, ref. a una enseñanza divina θῆρα, τῶν ὀρχησμῶν αὐτομαθῆ Κυβέλης fiera que ha aprendido por sí misma las danzas de Cíbele, AP 6.218.
II adv. αὐτομαθῶς = de forma natural γενέσθαι ... αὐ. σοφόν Philostr.VS 498, ἔχειν τὴν ἀρετὴν αὐ. Ph.1.62.
German (Pape)
[Seite 398] ές, für sich, ohne Anweisung gelernt habend, τινός Alc. Mess. 8 (VI, 218); Plut. Gryll. 9.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui s'est instruit par lui-même.
Étymologie: αὐτός, μανθάνω.
Russian (Dvoretsky)
αὐτομᾰθής: обучающийся сам, самоучка (Plut.; ὀρχησμῶν αὐ. Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐτομᾰθής: -ές, ἀφ’ ἑαυτοῦ μαθών, αὐτοδίδακτος, Πλούτ. 2. 992 Α· μ. γεν., τὸν ὀρχησμῶν αὐτομαθῆ Κυβέλης Ἀνθ. Π. 6. 218. - Ἐπίρρ. αὐτομαθῶς Φιλόστρ. 498.
Greek Monolingual
αὐτομαθής, -ές (Α)
αυτοδίδακτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο- + -μαθής < μάθος < μανθάνω.
Greek Monotonic
αὐτομᾰθής: -ές (μαθεῖν), αυτός που έχει μάθει από μόνος του, αυτοδίδακτος, σε Ανθ.
Middle Liddell
μαθεῖν
having learnt of oneself, self- taught, Anth.
Translations
self-educated
Bulgarian: самоук; Danish: selvlært, autodidakt; Dutch: autodidact; English: self-taught, self-educated, autodidact; Faroese: sjálvlærdur; Finnish: itseoppinut; French: autodidacte; Galician: autodidacta; German: autodidaktisch; Greek: αυτοδίδακτος; Ancient Greek: αὐτοπαίδευτος, αὐτοδίδακτος, αὐτομαθής, αὐτοδαής; Hungarian: autodidakta; Norwegian: autodidakt, selvlært; Polish: autodydaktyczny; Portuguese: autodidata; Romanian: autodidact; Russian: выучившийся самостоятельно, выучившийся самоучкой, самообученный, самообразованный; Scottish Gaelic: fèin-ionnsaichte; Serbo-Croatian Cyrillic: самообразован, самоучен; Roman: samoobrazovan, samoučen; Spanish: autodidacta; Swedish: självlärd; Yiddish: אויטאָדידאַקטיש
