ἐριούνης

English (LSJ)

ὁ, ἐριούνιος.

German (Pape)

[Seite 1030] ὁ, = Folgdm, Il. 20, 34 Od. 8, 322.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ),
c. ἐριούνιος, le bienfaisant (Hermès), IL. 20.34, OD. 8.322.
Étymologie: ἐρι-, ὀνίνημι.

Russian (Dvoretsky)

ἐριούνης: ὁ Hom. = ἐριούνιος.

Greek (Liddell-Scott)

ἐριούνης: ὁ, ἴδε τὸ ἐπόμ.

English (Autenrieth)

and ἐριούνιος (ὀνίνημι): helpful, the Helper, epithet of Hermes; subst., Il. 24.440.

Greek Monotonic

ἐριούνης: και ἐρι-ούνιος, ὁ, Ομηρ. επίθ. του Ερμή (πιθ. από τα ἐρι-, ὀνίνημι), αυτός που ωφελεί πάρα πολύ, πρόξενος ευτυχίας, αυτός που φέρνει τύχη, σε Ομήρ. Ιλ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: of Hermes (Υ 34, θ 322), late of θεοί (Ant. Lib. 25, 2), νόος (Orph. L. 199).
Other forms: ἐριούνιος (Il., h. Merc., Ar. Ra. 1144)
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: The old scholars saw wrongly two simplicia: οὔνης κλέπτης, οὔνιος [[[εὖνις]],] δρομεύς, κλέπτης H.; cf. Leumann Hom. Wörter 123. Better seem the glosses οὖνον [[[ὑγιές]].] Κύπριοι δρόμον and οὔνει (for οὔνη?) δεῦρο, δράμε. Ἀρκάδες. Here further the Cypr. PN Φιλουνίου (gen.), cf. Φιλόδρομος. Ἐρι-ούνης, -ούνιος then the quick messenger of the gods? Thus (after Bergk Philol. 11, 384) with new argumentation Latte Glotta 34, 192ff; doubted by Masson, ICS 256 n. 1.- Several wrong proposals in Bq s. v. (s. also Add. et corr.); wrong also Pisani KZ 72, 216. Also Ruijgh, Élém. ach. 136, 142.

Middle Liddell

[prob. from ἐρι-, ὀνίνημι
Homeric epithet of Hermes the ready helper, luckbringer, Il.

Frisk Etymology German

ἐριούνης: (Υ 34, θ 322),
{erioúnēs}
Forms: ἐριούνιος (Il., h. Merc., Ar. Ra. 1144)
Meaning: Beiwort des Hermes, spät auf θεοί (Ant. Lib. 25, 2), νόος (Orph. L. 199) übertragen.
Etymology: Die alten Grammatiker und Lexikographen haben daraus mit Beziehung auf verschiedene Eigenschaften des Hermes zwei Simplizia fälschlich erschlossen: οὔνης· κλέπτης, οὔνιος· εὖνις, δρομεύς, κλέπτης H.; vgl. Leumann Hom. Wörter 123. Bessere Gewähr haben die Glossen οὖνον· [ὑγιές.] Κύπριοι δρόμον und οὔνει (für οὔνη?)· δεῦρο, δράμε. Ἀρκάδες. Hinzu kommt der kypr. EN Φιλουνίου (Gen.), vgl. Φιλόδρομος. Ἐριούνης, -ούνιος somit der schnelle Götterbote? So (nach Bergk Philol. 11, 384) mit neuer Begründung Latte Glotta 34, 192ff. — Mehrere verfehlte Vorschläge bei Bq s. v. (s. auch Add. et corr.); abzulehnen ebenfalls Pisani KZ 72, 216.
Page 1,559