οἰνοχοεύω

From LSJ
Revision as of 10:12, 25 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

ἀρετὰ γὰρ ἐπαινεομένα δένδρον ὣς ἀέξεται → for virtue that is praised grows like a tree, praised virtue will grow like a tree

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οἰνοχοεύω Medium diacritics: οἰνοχοεύω Low diacritics: οινοχοεύω Capitals: ΟΙΝΟΧΟΕΥΩ
Transliteration A: oinochoeúō Transliteration B: oinochoeuō Transliteration C: oinochoeyo Beta Code: oi)noxoeu/w

English (LSJ)

Od.21.142; part.
A -εύων 1.143; inf. -εύειν Il.2.127,20.234: but Hom. forms obl. tenses from οἰνοχο-χοέω, Ep. 3sg. impf. οἰνοχόει Od.15.141, ἐῳνοχόει Il.4.3: aor. inf. οἰνοχοῆσαι Od.15.323, Sapph.51.2: later in pres., Pherecr.70.5, X.Cyr.1.3.8, Ph.2.479; part. -οοῦσα IG22.1514.32, Aeol. -όεισα Sapph.5 (-οεῦσα codd. Ath.): fut. -ήσω X.l.c.:—Med. -οούμενοι Ph.1.353:—pour out wine for drinking, abs., Od.15.141,323, etc.; Διὶ οἰ. Il.20.234.
2 c. acc., νέκταρ ἐῳνοχόει she was pouring out nectar, 4.3; θεοῖς ἐνδέξια… οἰνοχόει… νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων Il.1.598: metaph., ἄκρατον τοῖς πολίταις ἐλευθερίαν οἰ. Plu.Per.7; ὕμνους Dionys.Eleg.4.1:—Pass., οἰνοχοεῖται ἐπινίκια Plu.2.349f.
3 τὴν Κασταλίαν οἰνοχοῆσαι cause Castaly to run with wine, Philostr.VA6.10; κρήνην -ήσας mixing spring-water with wine, Id.Im.1.22.

French (Bailly abrégé)

seul. prés.
1 verser du vin τινί, à qqn;
2 verser à boire (du nectar, etc.).
Étymologie: οἰνοχόος.

German (Pape)

οἰνοχοέω, im praes., Il. 2.127, 20.234, Od. 21.142.

Russian (Dvoretsky)

οἰνοχοεύω: Hom. = οἰνοχοέω.

Greek (Liddell-Scott)

οἰνοχοεύω: Ὀδ. Φ. 142· μετοχ. -εύων Α. 143· ἀπαρ. εύειν, Ἰλ. Β. 127.. Υ. 234· ἀλλ’ ὁ Ὅμηρ. σχηματίζει τοὺς ἄλλους χρόνους ἐκ τοῦ οἰνοχοέω, Ἐπικ. γ΄ ἑν. παρατ. οἰνοχόει καὶ ἐῳνοχόει· - ἀπαρ. ἀορ. οἰνοχοῆσαι Ὀδ. Ο. 323, Σαπφὼ 57· ὁ ἐνεστ. εἰς -έω ἀπαντᾷ παρὰ Φερεκράτει ἐν «Κοριαννοῖ» 4, Ξενοφ. Κύρ. 1. 3, 8· μετοχ. -έουσα Συλλ. Ἐπιγρ. 155. 34, Αἰολ. -οεῦσα ἢ -όεισα Σαπφὼ 5· μέλλ. -ήσω Ξεν. Κύρ. ἔνθ’ ἀνωτ., ἐνεργῶ ὡς οἰνοχόος, ἐγχέω οἶνον πρὸς πόσιν, ἀπολ., Ὀδ. Ο. 141, 323, κτλ. θεοῖς ἐνδέξια πᾶσιν οἰνοχόει Ἰλ. Α. 598, πρβλ. Ὀδ. Φ. 142· Διὶ οἰνοχοεύειν, Ἰλ. Υ. 234. 2) μετ’ αἰτ., νέκταρ ἐῳνοχόει, ἐνέχεεν νέκταρ, ὡς οἶνον, «ἐκέρνα», Ἰλ. Δ. 3· μεταφ., οἰν. ἄκρατον τοῖς πολίταις ἐλευθερίαν Πλουτάρ. Περικλ. 7· ὕμνους Διονύσ. Χαλκ. παρ’ Ἀθην. 669Α. - Παθ., οἰνοχοεῖται ἐπινίκια Πλούτ. 2. 349F.

Greek Monolingual

οἰνοχοεύω (Α) οινοχόος
οινοχοώ.

Greek Monotonic

οἰνοχοεύω: μόνο στον ενεστ. οἰνοχοέω, σε Όμηρ.

Middle Liddell

οἰνοχοεύω, only in pres.] = οἰνοχοέω, Hom.]