τρύος
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
εος, τό, (τρύω) = πόνος, distress, toil, labour, Call. ap. Et.Gen. (= Powell Coll.Alex.p.96).
German (Pape)
[Seite 1156] τό, = πόνος, Drangsal, Mühsal, Arbeit, Anon. im E. M. 94, 42.
Greek (Liddell-Scott)
τρύος: τό, (τρύω) = πόνος, κόπος, μόχθος, ἀνώνυμος Ποιητὴς παρὰ τῷ Μεγάλῳ Ἐτυμολόγῳ 94. 42.
Greek Monolingual
-εος και -ους, τὸ, Α
(ποιητ. τ.) (κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) κόπος, ταλαιπωρία.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σπάνιος τ., παρ. του ρ. τρύω, ο οποίος διατηρεί τη σημ. «βασανίζω, ενοχλώ» του ρήματος].
