ἐνάμαρτος

Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt

Menander, Monostichoi, 71

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐνάμαρτος	Medium diacritics: ἐνάμαρτος	Low diacritics: ενάμαρτος	Capitals: ΕΝΑΜΑΡΤΟΣ
Transliteration A: enámartos	Transliteration B: enamartos	Transliteration C: enamartos	Beta Code: e)na/martos

English (LSJ)

[ᾰμ], ον, sinful, faulty, and Adv. ἐναμάρτως = sinfully, Glossaria.

-ον
1 malvado, culpable ἡ ἐνάμαρτος καὶ ἀκάθαρτος φύσις Phys.14b, πράξεις Iul.Ar.39.18
•neutr. subst. τὸ ἐνάμαρτον = maldad, perversidad Tat.Orat.16.10.
2 crist. pecador βίος Nil.M.79.864D, ψυχή Marc.Er.Iustif.75.
3 imperfecto, defectuoso σώματα Cyran.pról.p.18.81.

-η, -ο (AM ἐνάμαρτος, -ον)
ο γεμάτος αμαρτίες, αμαρτωλός, ένοχος, εναμάρτητος
αρχ.
1. εσφαλμένος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐνάμαρτον
η ροπή προς την αμαρτία.
επίρρ...
εναμάρτως
εσφαλμένα, όχι ορθά.