ῥαγή
Χειμὼν κατ' οἴκους ἐστὶν ἀνδράσιν γυνή → Mulier marito saeva tempestas domi → Als ein Gewitter tobt im Haus dem Mann die Frau
English (LSJ)
ἡ, = ῥαγάς, ῥῆγμα, Hp.Nat.Puer.12, al.; cf. ῥάγα.
German (Pape)
[Seite 830] ἡ, = ῥαγάς, ῥῆγμα, Hipp. u. sp. Medic.
Greek (Liddell-Scott)
ῥᾰγή: ἡ, = ῥαγάς, ῥῆγμα. Ἱππ. 235. 41., 236. 4, κτλ.
Greek Monolingual
η / ῥαγή, ΝΑ
ρήγμα, σχισμάδα
νεοελλ.
ιατρ. ασήμαντη ρωγμή οστού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συνεσταλμένη βαθμίδα ῥαγ- του ῥήγνυμι + κατάλ. -ή (πρβλ. πληγή)].
Frisk Etymological English
(δια-)
Grammatical information: f.
Meaning: tore, chink, gap, cleft (Hp.).
Other forms: more usually ῥαγ-άς, -άδος f. id. (hell. a. late).
Derivatives: -άδιον n. dimin. (Celsus), beside it ῥάγ-δην torrential, fierce, vehement adv. (Plu.) with ῥαγδ-αῖος id. (com., Arist.), -αιότης f. (Poll.); for the meaning cf. ῥαγά (ῥάγα cod.) ἀκμή, βία, ὁρμή H. (also Erot. on ῥαγή).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Primary nouns (resp. adv.) from ῥαγῆναι, ῥήγνυμι, but a form with short α is then impossible (ῥαγῆναι must be analogical). Diff. Fraenkel Nom. ag. 2, 41 n. 3: to ῥάσσω bump); s.v. The word may well be Pre-Greek; note also ῥαγδ-αιος with ῥαγδ- which is hardly taken from ῥάγδην.
Frisk Etymology German
ῥαγή: (δια-)
{rhagḗ}
Forms: gewöhnlicher ῥαγάς, -άδος f. ib. (hell. u. sp.)
Grammar: f.
Meaning: Riß, Ritze, Spalte, Kluft (Hp.);
Derivative: mit -άδιον n. Demin. (Celsus), daneben ῥάγδην reißend, heftig, ungestüm Adv. (Plu.) mit ῥαγδαῖος ib. (Kom., Arist. usw.), -αιότης f. (Poll.); zur Bed. vgl. ῥαγά (ῥάγα cod.)· ἀκμή, βία, ὁρμή H. (auch Erot. zu ῥαγή).
Etymology : Primäre Nomina (bzw. Adv.) von ῥαγῆναι, ῥήγνυμι (anders Fraenkel Nom. ag. 2, 41 A. 3: zu ῥάσσω stoßen); s.d.
Page 2,637
