νεοπαθής

English (LSJ)

νεοπαθές, = νεοπενθής 1, A.Eu.514 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 243] ές, in frischem Schmerz, τεκοῦσα νεοπαθής, Aesch. Eum. 489.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
dont la souffrance est récente.
Étymologie: νέος, πάθος.

Russian (Dvoretsky)

νεοπᾰθής: погруженный в свежую скорбь (πατὴρ ἢ τεκοῦσα Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

νεοπᾰθής: -ές, = νεοπενθής, Αἰσχύλ. Εὐμ. 514· πρβλ. νεοπευθής.

Greek Monolingual

νεοπαθής, -ές (Α)
αυτός που πρόσφατα υπέπεσε σε πένθος ή σε οδύνη («ἢ τεκοῦσα νεοπαθὴς οἶκτον οἰκτίσαιτ'», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -παθής (< θ. παθ-, πρβλ. ἔ-παθ-ον, αόρ. β' του πάσχω), πρβλ. πολυπαθής].

Greek Monotonic

νεοπᾰθής: -ές (πάθος), = νεοπενθής, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

νεο-πᾰθής, ές πάθος = νεοπενθής, Aesch.]