μετακοσμέω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
A rearrange: hence, modify, Epicur.Nat.67,102 G.:—more freq. in Pass., Hp.Fract.2, Meliss.7; πρὸς τὸ βέλτιον Gal.UP 15.1; to be changed in aspect, μετακοσμεῖται πρὸς τὸ φῶς ἡ πτέρωσις Luc.Dom.11.
II metaph., μ. τινὰς ἐπὶ τὸ βέλτιον J.AJ1.8.1.
German (Pape)
[Seite 148] umordnen, anders ordnen, Arist. de Xenoph. 1, 4; μετακοσμήσας καὶ νεωτερίσας τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους, Luc. Prom. 12; a. Sp.
French (Bailly abrégé)
μετακοσμῶ :
arranger autrement ou orner autrement.
Étymologie: μετά, κοσμέω.
Russian (Dvoretsky)
μετακοσμέω: перестраивать, переустраивать, переделывать (τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους Luc.; ἅπαντα πρὸς τὸ δημοτικώτερον Plut.): μετακοσμούμενος θέσει Arst. по-иному расположенный, оказавшийся в другом положении; τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς μ. Plut. присоединить город к Ахейскому союзу.
Greek (Liddell-Scott)
μετακοσμέω: ἐκ νέου διευθετῶ μεταβάλλω διακόσμησίν τινα ἢ τάξιν, Ἱππ. περὶ Ἀγμ. 751· - Παθ., Ἀριστ. περὶ Ξενοφάν. 1. 4.
