Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

χειμέριος

From LSJ
Revision as of 19:12, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)

Cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet → May he love tomorrow who has never loved before; And may he who has loved, love tomorrow as well.

Pervigilium Veneris
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χειμέριος Medium diacritics: χειμέριος Low diacritics: χειμέριος Capitals: ΧΕΙΜΕΡΙΟΣ
Transliteration A: cheimérios Transliteration B: cheimerios Transliteration C: cheimerios Beta Code: xeime/rios

English (LSJ)

α, ον, Il.2.294, Pi.O.6.100; also ος, ον S.Ph.1194 (lyr.), Th.3.22:—

   A wintry, stormy, ἄελλαι Il. l.c.; νιφάδες 3.222: ὕδωρ 23.420; ὄμβρος Hes.Sc.478, Pi.P.6.10, E.Hel.1481 (lyr., nowhere else in E., never in A.); νότος S. Ant.335 (lyr.); ἄνεμοι Democr.14; ὥρη χειμερίη the wintry or stormy season, Od.5.485, Hes.Op.494; ἦμαρ χ. Il.12.279, Hes.Op.524, 565 (pl.); νύξ Emp.84.2, Pi.O.6.100; νὺξ χ. ὕδατι καὶ ἀνέμῳ Th. l.c.; χ. πῦρ Pi.P.4.266; οἱ χειμεριώτατοι μῆνες the most wintry months, Hdt.2.68; τὰς χειμεριωτάτας [ἡμέρας] Arist.HA599a24; so χ. κατὰ μῆνα Simon.12; ἦρ χ. a stormy, cold spring, Hp.Aër.10; ἀκτὰ κυματοπλὴξ χειμερία a shore stricken by the wintry waves, S.OC1241 (lyr.); neut. pl. as Adv., χειμέρια βροντᾷ Ar.Fr.46; ἐν χειμερίοις in cold places, opp. to ἐν ἀλεεινοῖς, Arist.HA613b2; ἐὰν ἴδωσι . . χειμέρια stormy weather, ib.614b21; χ. αἱ σύνοδοι τῶν μηνῶν μᾶλλον ἢ αἱ μεσότητες Id.GA738a21. Adv. ίως in wintry fashion, Hp.Epid.4.7.    2 metaph., χ. λύπα raging pain, S.Ph.1194 (lyr.); χ. τὰ πράγματα, punningly, Ar.Ach.1141.—Correct writers use χειμέριος = wintry, stormy, χειμερινός (opp. θερινός) = in winter-time, in the winter season, but later authors neglected this distinction, χειμερίῃσι (sc. ὥραις) Nic.Al.623; χειμέριοι τροπαί App.BC2.48, 52.

German (Pape)

[Seite 1343] bei den Att. auch 2 Endgn, den Winter betreffend, im Winter, winterlich; ἄελλαι, Winterstürme, Il. 3, 294; ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν 3, 222, vgl. 12, 279; ὕδωρ 23, 420; Hes.; ὄμβρος Pind. P. 6, 10; dah. stürmisch, regnig, frostig, kalt; ὥρη χειμερίη, die Winterzeit, Od. 5, 485; Hes. O. 496; ἦμαρ χειμέριον 526. 567; auch allein, χειμερίῃσιν, sc. ὥραις, zur Winterzeit, Nic. Al. 544; νύξ Pind. Ol. 6, 100; πῦρ P. 4, 266; ζόφος I. 2, 36; χειμερίῳ νότῳ Soph. Ant. 335; ὄμβρος Eur. Hel. 1497; Her. hat den superl., οἱ χειμεριώτατοι μῆνες, 2, 68; χειμέριος νύξ Thuc. 3, 22, eine stürmische Nacht. – Uebertr. vom Unglück, χειμερίῳ λύπᾳ Soph. Phil. 1179; χειμέρια πράγματα Ar. Ach. 1106, mit Doppelsinn. – Die genauern Prosaiker brauchen χειμέριος von dem, was in der Art des Winters ist, winterlich, χειμερινός von dem, was zur Zeit des Winters geschieht, vgl. Lob. Phryn. 52.