ἐναπόλειψις
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
-εως, ἡ, leaving of empty spaces within, κενῶν Thphr. Sens.62.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
deposición en el interior, acumulación depositada dentro τῶν κενῶν de espacios vacíos, Thphr.Sens.62 (= Democr.A 135), πνεύματος Alex.Aphr.in Top.50.22 (pero tal vez l. por ἐναπόληψις, q.u.).
German (Pape)
[Seite 828] ἡ, das Darinzurücklassen, Theophr. im plur., Plut. san. tu. p. 401.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
dépôt, résidu.
Étymologie: ἐναπολείπω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐναπόλειψις: -εως, ἡ, τὸ ἀπολείπειν τι ἔν τινι, Θεόφρ. π. Αἰσθ. 62˙ ἐναπ. πνευμάτων Πλούτ. 2. 134C.
Russian (Dvoretsky)
ἐναπόλειψις: εως ἡ задержка (πνευμάτων ἐναπολείψεις Plut.).
