ὄνειρος

English (LSJ)

ὁ, or -ὄνειρον, τό, the masc. form freq. in Hom., also in Pi.P.4.163, Hdt.1.34,7.16.β', E.IT569 : acc. pl. ὀνείρους Perdrizet-Lefèbvre

   A Les graffites grecs du Memnonion d'Abydos No.528 : the neut. in Od.4.841, Hdt.7.14,15, A.Ch.541, 550, S.El.1390 (lyr.), E.HF517 ; and in prov., τοὐμὸν ὄ. ἐμοί 'you are telling me what I know already', Call.Epigr.34, Cic.Att.6.9.3 (cf. ὄναρ 1.1, ὄνειαρ II) : the forms ὀνείρου -ῳ -ων -οις leave the gender doubtful : pl. ὄνειρα E. HF518, AP9.234 (Crin.) ; but the form ὀνείρατα (as if from ὄνειραρ, EM47.53) is more freq. in nom. and acc., Od.20.87, etc. : also gen. ὀνειράτων Hdt.1.120, A.Pr.485, al., S.El.481 (lyr.) : dat. -ασι A.Pr. 655, Pers.176, S.OT981, E.Alc.354 : gen. sg. -ατος Pl.Tht.201d ; dat. sg. ἐν τὠνείρατι A.Ch.531 :—dream, Il.2.80, al. ; ὄνειρον ὑποκρίνεσθαι, v. ὑποκρίνω B. 1.2 ; θέρμετε δ' ὕδωρ, ὡς ἂν θεῖον ὄ. ἀποκλύσω Ar.Ra.1340.    2 as pr. n. dream personified, Il.2.6 sqq. : also in pl., δῆμος ὀνείρων Od.24.12, cf. Hes.Th.212.    3 in similes or metaphors, of anything unreal or fleeting, σκιῇ εἴκελον ἢ καὶ ὀ. Od.11.207, cf. 222 ; τοῦ ποτε μεμνήσεσθαι ὀΐομαι ἔν περ ὀ. if only in a dream, 19.581 ; σμικρὰ ὀνείρατα λέλειπται faint and shadowy traces, Pl.Lg. 695c ; ὄνειρα ἀφένοιο dreams of wealth, APl.c. (Cf. ὄνοιρος.)

German (Pape)

[Seite 346] ὁ (ὄναρ, ὀνείρατα, vgl. ἐνύπνιον), der Traum, der schon zu Homers Zeiten als von den Göttern gesendet und die Zukunft andeutend betrachtet wird, Il. 1, 63; Zeus' Bote, 2, 26, an welcher Stelle der Traumgott selbst eingeführt ist; θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος, Od. 14, 495, öfter, vgl. bes. 21, 79; ἐξ ὀνείρου αὐτίκα ἦν ὕπαρ, Pind. Ol. 13, 64; εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην, Aesch. Ag. 13, was auch zu ὄνειρον gezogen werden kann, welche Form er sonst braucht; ψευδεῖς ὄνειροι, Eur. I. T. 569; παῦσε νυχίους ὀνείρους, 1277; Ar. Ran. 1328; auch Her. 7, 16, 2, der sonst das neutr. hat, vgl. 7, 15. 17; ἐν ὀνείροις, Plat. Legg. X, 910; – δρᾶν ὀνείρους, Träume haben, Schol. Il. 1, 63. – Bes. wird damit das Nichtige, schnell Vergängliche bezeichnet, wie schon Hom. sagt σκιῇ εἴκελον ἢ καὶ ὀνείρῳ ἔπτατο, Od. 11, 207, vgl. 222.