ὄνειρον

English (LSJ)

v. ὄνειρος.

German (Pape)

[Seite 346] τό, = ὄνειρος; Od. 4, 181; bei Her. die gew. Form; Aesch. τοὔνειρον εἶναι τοῦτ' ἐμοὶ τελεσφόρον, Ch. 534, vgl. 543 (s. ὄνειρος u. ὄνειραρ) auch bei Soph. ist es nirgends nöthig die Form des masc. anzunebmen, τοὔνειρον aber steht El. 1382; ποῖ' ὄνειρα Eur. Herc. F. 518.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
c. ὄνειρος.

Russian (Dvoretsky)

ὄνειρον: τό Hom., Her., Trag. = ὄνειρος.

Greek (Liddell-Scott)

ὄνειρον: ἴδε ἐν λ. ὄνειρος.

English (Autenrieth)

pl. ὄνειροι and ὀνείρατα: dream; personified, Il. 2.6, Il. 16.22; as a people dwelling hard by the way to the nether world, Od. 24.12; a dreamallegory, Od. 19.562, cf. Od. 4.809†.