ὑποβάλλω

English (LSJ)

(Ep. ὑββάλλω, v. infr.).

   A throw, put, or lay under, as cloths, carpets, and the like, ὑπένερθε δὲ λῖθ' ὑπέβαλλεν Od.10.353; κάτω μὲν ὑποβαλεῖτε τῶν Μιλησίων ἐρίων carpets of Milesian wool, Eub.90.2, cf. X.Cyr.5.5.7; ὑ. πλευροῖς πλευρά E.Or.223, etc.; ὑπὸ τοὺς πόδας ὑ. τι X.Oec.18.5; ὑ. ταῖς μασχάλαις τὰς χεῖρας Sor.2.59; ὑ. αἶγας τοῖς τράγοις, of breeders, Longus 3.29; ὑ. τοῖς ξίφεσι τὰς σφαγάς Plu.Brut.31; ὑ. τινὰς τοῖς θηρίοις throw them under the elephants' feet, Plb.1.82.2; ὑ. τοὺς δακτύλους, of a flute-player, put down, Luc.Harm.1; ὑ. [φάρμακον] ὑπὸ τὰ βλέφαρα insert under the eyelids, Sever. ap. Aët.7.32; τοῖς φορείοις τῶν γυναικῶν ὑ. τὰ ὄμματα cast furtive glances at, Plu.2.522a, cf. Eust.1406.36:—Med. and Pass., place under oneself or have placed under one, λυκοφάνους ὑποβάλλεσθαι Plu.2.237b; πορφυρίδας ὑποβεβλημένοι Luc.Symp.13.    2 lay under, as a beginning, foundation, Aeschin.1.24 (cj. Reiske for ὑπολαβών):—in Med., θεμέλιον ὑ. τυραννίδος Plb.13.6.2; ὁ πρῶτος ὑποβεβλημένος the first founder, Str.12.3.30.    3 subject, submit, ἐχθροῖς ἐμαυτόν E.HF1384, cf. Aeschin.3.90; ὑπὸ τοσαύτας συμφορὰς σφᾶς αὐτούς Isoc.8.113.    II Med., bring in another's child as one's own, Hdt.5.41, Ar.Th.340,407,565, Pl.R.538a, D.21.149, etc.; or palm off one's own child as another's, ἡ ὑποβεβλημένη τὸν αὑτῆς υἱόν Arist.Rh.1400a24:—Pass., τῶν ὑποβαλλομένων (sc. παίδων) Id.Rh.Al.1421a29:—the origin of this phrase is plain from the words of E., μαστῷ γυναικὸς σῆς ὑπεβλήθην λάθρᾳ Alc.639, cf. Supp. 1160 (lyr.), X.Cyn.7.3; v. ὑποβολιμαῖος.    2 Med., of a drama, [Εὐριπίδης] τὸ δρᾶμα (sc. Μήδειαν) δοκεῖ ὑποβαλέσθαι Arist.Fr.635: metaph., ὑποβαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους with false suggestions they spread secret rumours, S.Aj.188 (lyr.); cf. Isoc.15.21 and v. ὑπόβλητος.    3 suborn, Act.Ap.6.11:—Pass., of an informer, App. BC1.74.    III suggest, whisper, as a prompter does, ἑσταότος μὲν καλὸν ἀκούειν, οὐδὲ ἔοικεν ὑββάλλειν Il.19.80 (where Sch.B expl. it to interrupt); ὑποβαλεῖν δυνήσεσθε, ἤν τι ἐπιλανθάνωνται X.Cyr.3.3.55, cf. Pl.Grg.491a, D.21.204, Aeschin.3.48; ὑ. ὁ νόμος ἃ χρὴ γράφειν ib.22; ἐγώ σοι λόγον ὑποβαλῶ καλόν Id.1.121; ὑ. παιδὶ λόγον dictate, Isoc.12.231, cf. 5.149; ὑ. ὀνόματα, of an informer, Lys.13.25; τὸν -οντα τῇ Πυθίᾳ τοὺς χρησμούς Plu.2.404b; τὰς ἀνειμένας [ἁρμονίας] ἡ φύσις ὑ. τοῖς τοιούτοις Arist.Pol.1342b22; ταῦτα ἡ αἴσθησις ὑ. Epicur.Ep.2p.39U.; so, provoke, produce, ib.1p.29U., etc.: cf. ὑποβλήδην 1.1, ὑποβολή 1.3.    IV Med., appropriate to oneself, ἀλλότρια Str.17.1.5; δόξαν Plu.Pomp.31.    2 attempt a work, σύνταξιν καὶ ἱστορίαν Id.Dem.2.

German (Pape)

[Seite 1210] (s. βάλλω), 1) darunterwerfen, unterlegen, λῖτα Od. 10, 353; πλευροῖς πλευρά Eur. Or. 223; unterwerfen, ἐμαυτὸν ἐχθροῖς ὑποβαλών Herc. für. 1384; u. pass., μαστῷ γυναικὸς σῆς ὑπεβλήθην λάθρα Alc. 642; τὸ σῶμα ὑποβάλλειν ἔργοις Xen. Ephes. 5, 8; unterschieben, τί τινος, Sp.; auch med., ὑποβάλλεσθαι θεμέλιον τυραννίδος Pol. 13, 6, 2; übh. darunter stellen, bringen, dahinter stellen, 5, 23, 3, zw.; ὁ πρῶτος ὑποβεβλημένος, der erste Gründer, einer Stadt, Strab. 12, 3, 30; – med. sich Etwas unterlegen, ὑπὸ τοὺς πόδας, Xen. Oec. 18, 5; od. sich Etwas unterlegen lassen, unterschieben lassen, z. B. ein Kind, Her. 5, 41; Ar. Th. 340. 407. 565; Plat. Rep. XII, 538 a Menex. 237 c; – sich unterwerfen, ὑπέβαλεν ἑαυτὸν Θηβαίοις Aesch. 3, 90; ἑαυτὸν ὑπὸ τὰς συμφοράς Isocr.; auch τοῖς θηρίοις τινά, vorwerfen, Pol. 1, 82, 2; τοῖς ὄχλοις 15, 21, 2; u. τὴν πατρίδα ὑπὸ τὴν τῶν πλεῖον δυναμένων ἐξουσίαν 17, 15, 3; ἀλλότρια, sich fremdes Eigenthum zueignen, Strab. – 2) ein Wort darunter, dazwischen werfen, einwenden, in die Rede fallen, unterbrechen, in epischer Form ὑββάλλειν Il. 19, 80; εἰ ὑποβαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους Soph. Ai. 187, wo es aber den Nebenbegriff des Falschen, Erdichteten hat, ὑποβλήτως λέγειν erkl. Suid.; vgl. Isocr. 15, 21; Plat. Gorg. 491 a; entgegnen, Dem. 21, 204. – 3) unter den Fuß, an die Hand geben, eingeben, τινί τι, ὑποβαλεῖν δυνήσεσθε, ἤν τι ἐπιλανθάνωνται Xen. Cyr. 3, 3, 55; dictiren, ὑπέβαλον τῷ παιδὶ τὸν λόγον Isocr. 12, 231; vgl. Lys. 13, 25; Aesch. 3, 22 u. A. – 4) unterlegen, von Thieren, bespringen lassen, αἶγας τοῖς τράγοις Long. 3, 21.