πομπεύω

English (LSJ)

poet. Iterat.

   A πομπεύεσκε Theoc.2.68: (πομπή):—conduct, escort, as a guide, Od.13.422, Erinn.1; ἐν δέπαϊ Ἠέλιον Antim.Eleg.5; Ἑρμοῦ τέχνην π. play the part of Hermes, S.Tr.620.    2 carry sinning Vestal Virgins in procession, D.H.8.89.    II lead a procession, π. πομπήν Test. ap. D.21.22, Plb.6.39.9, etc.; κατὰ κάλλος π. Michel731.27 (Ilium, ii B.C.), cf. OGI309.9 (Teos, ii B.C., prob.):—Pass., to be led in triumph (at Rome), Str.7.1.4, Plu. Aem.34, Flam.14, etc.    b metaph., parade ostentatiously, [ἀρχήν] Arr.Epict.3.24.118; opp. ὑπεσταλμένως ἀλληγορῆσαι, Heraclit.All.29: —Pass., Phld.Rh.1.223 S.    2 abs., take part in a procession, IG 12.40.25, D.21.180, Arist.IA712a34, Isyll.17,21, Theoc. l.c., IG12 (8).150.26 (Samothrace, iii B.C.), D.S.16.92; π. μετὰ τῶν ἱππέων Thphr.Char.21.8; of sinning Vestal Virgins carried on a bier, D.H. 2.67; of prisoners led in triumph, Str.7.1.4, 15.3.15; but of the victorious general, Procop.Vand.2.9: metaph., make a fine show, τοῖς προσώποις Cic.Att.13.32.3; swagger, strut, Luc.DMeretr.12.2.    III abuse with ribald jests (cf. πομπεία 11), opp. κατηγορεῖν, D.18.124: abs., Phld.Lib.p.42O.; εἴς τινα Philostr.Her.2.10.

German (Pape)

[Seite 678] 1) geleiten, führen, als Wegweiser, αὐτή μιν πόμπευον, Od. 13, 422; Soph. vrbdt εἴπερ Ἑρμοῦ τήνδε πομπεύω τέχνην βέβαιον, Trach. 617, des Hermes Botengeschäft üben; πομπεύεσκεν, Theocr. 2, 68. – 2) intrans., in feierlichem Aufzuge, in Procession aufziehen, Luc. D. Mer. 12; bei den Römern = einen Triumphzug halten, ἐπὶ τὸν νεών, Pol. 4, 35, 2; wozu auch das pass., im Triumphzug aufgeführt werden, gebildet wird, Plut. Anton. 58; wie auch Pol. sagt πομπεύειν θυσίαν ἐπὶ τὸν νεών, 4, 35, 2; πομπεύειν πομπήν, 6, 39, 9; vgl. Dem. 21, 22. – Uebertr., einherstolziren, sich brüsten, zur Schau tragen. – Weil bei solchen Aufzügen (vgl. πομπεία) man sich ungestraft ausgelassenen, beißenden Spott erlauben durfte, auch = spotten, höhnen, οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο, Dem. 18, 124. – Bei Heracl. alleg. 29 = ἑρμηνεύω, auf den rechten Weg führen, erklären.

Greek (Liddell-Scott)

πομπεύω: Ἰων. παρατ. πομπεύεσκε Θεόκρ. 2. 68· (πομπή)· παραπέμπω, συνοδεύω π. χ. ὡς ὁδηγός, Ὀδ. Ν. 422, Ἤριννα 2· εἴπερ Ἑρμοῦ τήνδε πομπεύω τέχνην, ἐὰν κάμνω τὸ μέρος τοῦ Ἑρμοῦ τοῦτο, Σοφ. Τρ. 620. ΙΙ. ἄγω πομπήν, π. πομπήν, Λατ. pompam ducere, παρὰ Δημ. 522. 3, Πολυβ. 6. 39, 9, κτλ.· κατὰ κάλλος π. Συλλ. Ἐπιγρ. 3593. 27· ― Παθ., ὁδηγοῦμαι ἐν θριάμβῳ (ἐν Ρώμῃ), Πλουτ. Αἰμίλ. 34, πρβλ. Φλαμιν. 14, κτλ.· ― μεταφορ., πομπωδῶς ἐπιδεικνύω, μόνον μὴ πόμπευε αὐτὴν (τὴν ἀρχὴν) Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 34, 118. 2) ἀπολ., πορεύομαι ἐν πομπῇ, Δημ. 572. 27, Ἀριστ. π. Ζ. Πορείας 14, 3, Θεόκρ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ― μεταφορ., ἐπιδεικτικῶς βαίνω, Λουκ. Ἑταιρ. Διάλ. 12. 2. ΙΙΙ. σκώπτω, ὑβρίζω διὰ χυδαίων σκωμμάτων (πρβλ. πομπεία ΙΙ), ἀντίθετ. τῷ κατηγορεῖν, Δημ. 268. 25· εἴς τινα Φιλόστρ. 684. IV. ἐν Ἡρακλ. Ἀλληγ. 4, = ἑρμηνεύω. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 201, καὶ ἐν Ἀθηνὰς τ. Γ΄, σ. 381.