πολεμόω
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
English (LSJ)
A make hostile, make an enemy of, τινα v.l. in LXX 4 Ma.4.21:—Med., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; surely you will make them your enemies, Th.5.98:—Pass., to be made an enemy of, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται Id.1.36; ἐπολεμώθη δὲ ὅτι .. ib.57: —in other passages (πολεμουμένων Id.3.82, πολεμοῦνται 4.20) it is doubtful whether the word should be referred to πολεμόω or -έω.
German (Pape)
[Seite 654] verfeinden, zu Feinden machen, τινάς; übertr. auch vom Lande, χωρίον προσλαβεῖν, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται, Thuc. 1, 36; ἐπεπολέμωτο, 57, worauf sich Moeris gloss. ὁ εἰς ἔχθραν προαχθείς bezieht; auch im med., ὅσοι γὰρ νῦν μηδετέροις ξυμμαχοῦσι, πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς, Thuc. 5, 98. Gebräuchlicher das comp. ἐκπολεμόω.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμόω: (πόλεμος) καθιστῶ πολέμιον, τινα Ἰωσήπ. Μακκ. 4. 21. ― Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; πῶς οὐ πολεμίους ὑμῖν αὐτοῖς ποιήσεσθε; Θουκ. 5. 98. ― Παθ., γίνομαι ἐχθρὸς πρός τινα, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται ὁ αὐτ. 1. 36· ἐπολεμήθη δὲ ὅτι.., αὐτόθι 57· ― ἐν ἄλλοις χωρίοις (πολεμουμένων ὁ αὐτ. 3. 82· πολεμοῦνται 4. 20) εἶναι ἀμφίβολον ἂν ἡ λέξις δέον νὰ ἀναφέρηται εἰς τὸ πολεμόω ἢ εἰς τὸ -έω· ἴδε πολεμέω ΙΙ. 1.
