ἀπαντλέω
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
A draw off from, ἀ. χθονὸς ὕβρισμα θνητῶν E.Or.1641; lighten, τί σοι οἷοί τε θνητοὶ τῶνδ' ἀπαντλῆσαι πόνων; A.Pr.84; ἀ. τὸ ὑγρόν Arist.Pr.870b16; opp. ἐπιχέω, Pl.R.407d. II c. acc. only, lighten, lessen, βάρος ψυχῆς E.Alc.354; τῶν ἐγκαλουμένων ἀπηντληκώς τι having shed some of his faults, Phld.Lib.p.35 O.:—in Pass., Ph. 1.266, Plu.Alex.57.
German (Pape)
[Seite 279] abschöpfen, Plut. Alex. 57; πόνων τί τινι, abnehmen, Aesch. Prom. 84; ὕβρισμα χθονός, wegnehmen, Eur. Or. 1657; βάρος ψυχῆς Alc. 354; erschöpfen, σώματα διαίταις ἀπαντλοῦντα Plat. Rep. III, 407 d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαντλέω: ἀνασύρω ἀπό τινος· ἀπ. χθονὸς ὕβρισμα θνητῶν Εὐρ. Ὀρ. 1641· ἐξέλκω, ἀνέλκω, ἀφαιρῶ· πόνους τινὶ Αἰσχ. Πρ. 84· ἀπ. τὸ ὑγρὸν Ἀριστ. Πρβλ. 2. 41· κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ἐπιχέω (ὃ ἴδε). ΙΙ. μ. αἰτ. μόνον ἐλαφρύνω, σμικρύνω, ἐλαττῶ, βάρος ψυχῆς Εὐρ. Ἄλκ. 354· τὰ σώματα διαίτας ἀπ. Πλάτ. Πολ. 407D. - Ἐν τῷ Παθ., Πλουτ. Ἀλέξ. 57, Φίλων 1. 266. - Ἐντεῦθεν ῥημ. ἐπίθ. ἀπαντλητέον, πρέπει τις νὰ ἀντλῇ ἢ νὰ ἀντλήσῃ, ν’ ἀνασύρῃ, ὕδωρ π.χ., Γεωπ. 6. 18.
