σύμφημι
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
fut.
A -φήσω Pl.Prt.357b, al.: aor. 1 συνέφησα Id.R.342e, Sph.236d, al.: aor. 2 συνέφην freq. in Pl. (v. infr.), Elean συνέφα Schwyzer 416.5:—assent, approve, or agree fully, A.Pr.40, S.Ph. 1310, etc.; ξύμφημι κἀγώ Id.El.1257; ξ. δή σοι Id.Aj.278, cf. E. Hipp.266 (anap.), Pl.Ti.72d, etc. 2 c. acc. rei, concede, agree to, grant, ταῦτα . . πάντες ἄρα συνέφασαν Id.Smp.177e, cf.Sph.247a, Prt. 330d, X.An.5.8.8, etc.: hence abs., σύμφημί (σοι) I grant you, Pl.R. 403c,608b; freq. in Platonic dialogue, σύμφαθι ἢ ἄπειπε say yes or no, ib.523a, cf.Grg.500e; συνέφη Id.Phd.102d, al. 3 c. acc. et inf., agree that... S.OT553, Pl.Lg.831b, etc.; σ. τῷ νόμῳ ὅτι καλός, = σ. τὸν νόμον καλὸν εἶναι, Ep.Rom.7.16. 4 c. inf. fut., promise, X.HG5.2.5.
German (Pape)
[Seite 991] (s. φημί), mit od. zugleich sagen, beistimmen; Aesch. Prom. 40; Soph. Ai. 271 u. öfter; auch ξύμφημί σοι ταῦτ' ἔνδικ' εἰρῆσθαι, O. R. 553; ξυμφήσουσι σοφοί μοι, Eur. Hipp. 266; u. oft in Prosa, wie bei Plat, Ggstz ξύμφαθι ἢ ἄπειπε, Rep. VII, 523 a; bestätigen, Xen. An. 5, 8, 8. 7, 2, 26; εὖ οἶδ' ὅτι συμφήσαιτ' ἂν ἅπαντες, Dem. 23, 146.
Greek (Liddell-Scott)
σύμφημι: μέλλ. -φήσω Πλάτ. Πρωτ. 357Β, κ. ἀλλ.· ἀόρ. α΄ συνέφησα ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 342Ε, Σοφιστ. 236D, κ. ἀλλ.· ἀόρ. β΄ συνέφην συχν. παρὰ Πλάτ. Ἐπιδοκιμάζω, συναινῶ ἢ συμφωνῶ ἐντελῶς, Αἰσχύλ. Πρ. 40, Σοφ. Φιλ. 1310, κτλ.· ξύμφημι κἀγὼ ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 1257· ξ. δή σοι ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 278, πρβλ. Εὐρ. Ἱππ. 266, Πλάτ., κλπ. 2) μετ’ αἰτιατ. πράγμ., παραχωρῶ, παραδέχομαι, συμφωνῶ εἴς τι, δέχομαί τι ὡς δεδομένον, ταῦτα... πάντες ἄρα ξυνέφασαν ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 177Ε, πρβλ. τὸν αὐτ. ἐν Σοφιστ. 247Α, ἐν Πρωτ. 330D, Ξεν., κλπ.· ἐντεῦθεν ἀπολ., ξύμφημί σοι, συμφωνῶ μετὰ σοῦ, παραδέχομαι τὰ ὑπὸ σοῦ λεγόμενα, Πλάτ. Πολ. 403C. 608Β, καὶ συχν. ἐν τοῖς Πλατωνικοῖς διαλόγοις, ξύμφαθι ἢ ἄπειπε, εἰπὲ ναὶ ἢ οὐ, αὐτόθι 523Α, πρβλ. Γοργ. 500Ε· συνέφη ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 102D, κτλ. 3) μετ’ αἰτιατ. καὶ ἀπαρεμφ., συμφωνῶ ὅτι..., Σοφ. Ο. Τ. 553, Πλάτ. Νόμ. 831Β, κτλ.··οὕτω, σ. ὅτι... ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 64Β· σ. τῷ νόμῳ ὅτι καλὸς = σ. τὸν νόμον καλὸν εἶναι Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. ζ΄, 16. 4) μετ’ ἀπαρεμφ. μέλλ., ὑπισχνοῦμαι, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 5.
