ὑποστροφή

English (LSJ)

ἡ, turning about, wheeling round, of cavalry, Hdt.9.22: generally, return march, D.C.71.2.    2 in the phrase ἐξ ὑποστροφῆς, of the chariot, turning round the meta at the far end of the δίαυλος, i. e. turning sharply round, S.El.725: so in military sense, wheeling right about, Plb.2.25.3,3.14.5, D.H.2.41, etc.    b on the contrary, Epist. Philipp. ap. D.18.166.    3 return, J.AJ2.14.3.    II recurrence, relapse, ὀδυνημάτων Hp.Art.50, cf. Prog.22, Epid.1.3, Gal.6.815.    2 Rhet., τὸ καθ' ὑποστροφὴν σχῆμα recurrence to a subject, after a parenthesis, Hermog.Id.2.1, cf. Aristid.Rh.2p.514S.    3 Gramm., throwing back of the accent, A.D.Synt.134.18.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποστροφή: ἡ, στροφὴ πρὸς τὸ ἀντίθετον μέρος, πρὸς τὰ ὀπίσω, ἐπὶ ἱππικοῦ τρεπομένου εἰς φυγήν, ἀναχωρήσιος γενομένης καὶ ὑποστροφῆς (τῆς ἵππου) Ἡρόδ. 6. 22· μάλιστα. 2) ἐν τῇ φράσει ἐξ ὑποστροφῆς, ἐπὶ τῶν πώλων τοῦ ἅρματος περικαμπτόντων τὸ τέρμα (meta) τοῦ διαύλου, = ὑποστρέψαντες, Σοφ. Ἠλ. 725· οὕτως, ἐπὶ στρατιωτικῆς σημασίας, = τῷ Λατιν. converso agmine, ἐξ ὑποστροφῆς ἀπήντων, ὑποστρέψαντες ἀπήντων, Πολύβ. 2. 25, 3. 14, 5, Διονύσ. Ἁλ. 2. 41, κλπ. β) τοὐναντίον, τἀνάπαλιν, Ἐπιστ. Φιλίππ. παρὰ Δημ. 283. 18. ΙΙ. ὑποτροπή, ὀδυνημάτων Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 817, πρβλ. Προγν. 44. Ἐπιδημ. τὸ α΄ 941. 2) ἐν τῇ Ρητορικῇ, τὸ καθ’ ὑποστροφὴν σχῆμα, ἐπάνοδος εἴς τι ζήτημα μετὰ γενομένην διακοπήν, Ρήτορες (Walz) τ. 3, σ. 297, κλπ.· ἀλλ’ ὡσαύτως, εἶδος παρενθέσεως, αὐτόθι τ. 9, σ. 412. 3) ἀναβίβασις τοῦ τόνου, Ἀπολλ. περὶ Συντ. 139, 2.