ἔγκληρος
ὥσπερ σελήνη γ' ἡλίῳ· τὴν μὲν χρόαν ἰδεῖν ὁμοιόν ἔστι θάλπει δ' οὐδαμῶς → like the moon to the sun: its color is similar to the eye, but it does not give off any heat
English (LSJ)
ον,
A having a lot or share in... c. gen., οὔθ' ὑμεναίων ἔ. S. Ant.814 (lyr.); λαχεῖν ἔγκληρά τινι to have an equal share with... ib.837 (lyr., dub.). 2 having a share of an inheritance, heir or heiress, E.IT682; ἔ. εὐνή a marriage which brings wealth, Id.Hipp. 1011; ἔ. πεδία land possessed as an inheritance, Id.HF468. 3 Astrol., occupying a κλῆρος, Serapioin Cat.Cod.Astr.8(4).225.
German (Pape)
[Seite 708] 1) ein Loos oder einen Antheil an Etwas habend; ὑμεναίων Soph. Ant. 808; ibd. 837 φθιμένῳ τοῖς ἰσοθέοις ἔγκληρα λαχεῖν μέγ' ἀκοῦσαι, Scholl. τῆς αὐτῆς μοίρας τυχεῖν τοῖς ἰσοθέοις, ruhmwürdig für den Gestorbenen ist es, das Loos, Erbtheil der Göttergleichen zu erlangen, vgl. 2); – wie ἐπίκληρος, im Besitz einer Erbschaft, Erbe, κασιγνήτη Eur. I. T. 682; übertr., εὐνή, reich, Hipp. 1011. – 2) durch das Loos od. die Erbschaft zufallend; πεδία Eur. Herc. etc. Fur. 468; πῖαρ χθονός Lycophr. 1060, Schol. τὸ κληρωθέν.
Greek (Liddell-Scott)
ἔγκληρος: -ον, ἔχων κλῆρον ἢ μερίδιον εἴς τι· μετὰ γεν., οὔθ᾿ ὑμεναίων ἔγκλ. Σοφ. Ἀντ. 814· λαχεῖν ἔγκληρά τινι, «τῆς αὐτῆς μοίρας τυχεῖν, λαχεῖν ὅμοια» (Σχόλ.), αὐτόθι 837. 2) ἔχων μερίδιον εἴς τινα κληρονομίαν, κληρονόμος, = ἐπίκληρος, Εὐρ. Ι. Τ. 682· ἔγκληρος εὐνή, γάμος φέρων πλοῦτον, ὁ αὐτ. Ἱππ. 1011· ἔγκλ. πεδία, χωράφια ἃ κέκτηταί τις ὡς κληρονομίαν, ὁ αὐτ. Ἡρακλ. Μαιν. 468.
