καταπειθής

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: καταπειθής	Medium diacritics: καταπειθής	Low diacritics: καταπειθής	Capitals: ΚΑΤΑΠΕΙΘΗΣ
Transliteration A: katapeithḗs	Transliteration B: katapeithēs	Transliteration C: katapeithis	Beta Code: katapeiqh/s

English (LSJ)

ές,

A obedient, τινι Ph.2.118, J.AJ2.4.2, al., Plu.2.5c.

[Seite 1368] ές, gehorsam, Plut. ed. lib. 7 Philo u. a. Sp.

καταπειθής: -ές, εὐπειθής, ὑπήκοος, πειθήνιος, τινὶ Φίλων 2. 118, Πλούτ. 2. 5C· καταπειθῆ τοῦ λαβεῖν Βυζ.

ής, ές :
docile.
Étymologie: καταπείθω.