ἀναγκαῖον
στάζει γὰρ αὖ μοι φοίνιον τόδ᾽ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα → blood oozing from the deep wound, bloody gore drops oozing from the depths of my wound
English (LSJ)
τό,
A place of constraint, prison, X.HG5.4.8 and 14, cf. Harp., who adds Καλλισθένης δὲ ἀνώγεων εἶπεν, ὃ δεῖ μᾶλλον λέγεσθαι: but correct reading is prob. ἀνάκαιον (preserved in Suid. and AB98, as used by Boeotians), or Ἀνάκειον, q. v., as in D.45.80, cf. EM98.32. II = αἰδοῖον, Artem.1.45, Eust.1968.39, Cat.Cod.Astr.8(4).133 (pl.). III privy, Gloss. IV = sq., Plaut.Rud.363.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναγκαῖον: τό, τόπος περιορισμοῦ, εἱρκτή, φυλακή, Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 8 καὶ 14, πρβλ. Ἁρποκρ., ὅστις προσθέτει Καλλισθένης δὲ ἀνώγεων εἶπεν, ὃ δεῖ μᾶλλον λέγεσθαι: - ἀλλ’ ἡ ὀρθὴ γραφὴ φαίνεται ὅτι εἶναι ἀνάκαιον (παρὰ Σουΐδᾳ ἐν χωρίῳ ἀναφερομένῳ εἰς τόν Ἰσαῖον εἰς ὃ παραπέμπει καὶ ὁ Ἁρποκρ. διὰ τῆν λέξ. ἀναγκαῖον), ἢ Ἀνάκειον, ὃ ἴδε, ὡς ἐν Δημ. 1125. 24, πρβλ. Ἐτυμολ. Μ. 98. 32. ΙΙ. αἰδοῖον, Ἀρτεμίδ. 1. 47, Εὐστ., κτλ., πρβλ. Meineke Κωμ. Ἀποσπάσμ. 3. σ. 309. ΙΙΙ. ἀφοδευτήριον, ἀπόπατος, ὡς καὶ νῦν, Βυζ.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
pudendum muliebre.
Étymologie: ἀναγκαῖος.
