ἐπιγονή

English (LSJ)

ἡ,

   A increase, growth, ἐ. λαμβάνειν become larger, Plu.2.506f; μείζονος κακίας Luc.Tim.3; ἐνιαυτοῦ αἰγῶν κτλ. ἐ. the year's produce, Plu.Fab.4; τὴν ἐ. μακαρίαν [γίνεσθαι] SIG695.48 (ii B.C.); θρεμμάτων Ph.2.234; ζῴων Porph.Abst.1.16; ἐξ ἐπιγονῆς ἐπιγεγενημένοι πῶλοι BGU353.14 (ii A.D.).    2. offspring, breed, ἵππων D.S. 4.15; of men, LXX 2 Ch.31.16.    II. in Egypt, descendants of foreign military settlers, Μακεδών, Ἰουδαῖος τῆς ἐ, Wilcken Chr.241 (iii B.C.), Mitteis Chr.21.13 (iii B.C.), etc.; later apptly. used in legal fictions of a category of persons, Πέρσης τῆς ἐ. PStrassb.83.12 (ii B.C.), BGU 1134 (i B.C./i A.D.), etc.

German (Pape)

[Seite 933] ἡ, Nachwuchs, Nachkommenschaft, bes. von Thieren, Plut. Fab. M. 4; D. Sic. 4, 15; Ael. H. N. 2, 46; übtr. κακίας Luc. Tim. 3; ἐπιγονὴν λαμβάνει λόγος, das Gerücht wächst, Plut. garrul. 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιγονή: ἡ αὔξησις, ἀνάπτυξις, ἐπ. λαμβάνω, γίνομαι μεγαλείτερος, αὐξάνομαι, ἐπιγονὴν λαμβάνει καὶ πολλαπλασιασμὸν Πλούτ. 2. 506F· εἰς ἐπιγονὴν κακίας μείζονος, εἰς ἀναγέννησιν μεγαλειτέρας κακίας, Λουκ. Τιμ. 3· - ἐνιαυτοῦ ἐπ., ἡ τοῦ ἔτους παραγωγή, Πλουτ. Φάβ. 4. 2) γόνος, γένος (τῶν ἵππων τοῦ Διομήδους), ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου βασιλείας Διόδ. 4. 15· ἐπὶ ἀνθρώπων, Ἑβδ. (Β΄ Παραλ. ΛΑ΄, 16).

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
1 production, produit ; race ; Égypte ptolémaïque τῆς ἐπιγονῆς terme désignant les fils des clérouques macédoniens ou perses établis en Égypte par les différents souverains lagides, donc nés en Égypte, ou « de la deuxième génération »;
2 croissance, progrès, développement.
Étymologie: ἐπιγίγνομαι.