κρίνον
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
English (LSJ)
[ῐ], τό, heterocl. pl.
A κρίνεα Hdt.2.92; dat. κρίνεσιν Cratin. 98, Ar.Nu.911, etc.:—white lily, Lilium candidum, Thphr.HP6.6.8, Theoc.11.56, Nic.Fr.74.27, Dsc.3.102; κ. πορφυροῦν Turk's cap lily, L. chalcedonicum, Thphr.HP6.6.3, cf. Dsc.l.c.: prov., κρίνου γυμνότερος Jul.Or.6.181c: hence, of a needy man, Poll.6.197, etc.: symbolic of death, v. κολοκύντη. 2 Egyptian bean, Nelumbium speciosum, Hdt.2.92. II kind of choral dance, Apolloph.2. III kind of loaf, Ath.3.114f. IV architectural ornament, IG11(2).161 A72 (Delos, iii B. C.).
Greek (Liddell-Scott)
κρίνον: ῐ, τό, κρίνον οἱουδήποτε εἴδους («ζαμπάκι»), ἐνῷ λείριον εἶναι τὸ λευκὸν κρίνον, πρβλ. Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 6, 3· ἐν τῷ πληθ. ἔχομεν τὸν ἑτερόκλ. τύπον κρίνεα, Ἡρόδ. 2. 92· δοτ. κρίνεσιν, Κρατῖν. ἐν «Μαλθακοῖς» 1, Ἀριστοφ. Νεφ. 911, κτλ.· ἀλλ’ οὐδαμοῦ εὕρηται ἑν. ὀνομαστ. οὐδετ. κρίνος, τό· ― παροιμία: κρίνου γυμνότερος Ἰουλιαν. 181Β· ― ἐντεῦθεν ἐπὶ πτωχοῦ ἀνθρώπου, Πολυδ. Ϛ΄, 197, κτλ. ΙΙ. εἶδος χορικῆς ὀρχήσεως παρ’ Ἀπολλοφάνει ἐν «Δαλίδι» 2. ΙΙΙ. εἶδος ἄρτου, Ἀθήν. 114F.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
pl. irrég. κρίνη;
lis, fleur.
Étymologie: DELG mot emprunté d’origine inconnue.